60 Written explanations of Jarosław WAŁĘSA

Głosowałem za przyjęciem wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego program działań na rzecz środowiska i klimatu (LIFE). Zmiana klimatu i degradacja środowiska to poważne globalne problemy, które wywierają coraz większy wpływ na nasze społeczeństwa. Program działań na rzecz środowiska i klimatu (LIFE) jest głównym instrumentem unijnym i jedynym funduszem UE przeznaczonym wyłącznie do realizacji celów środowiskowych i klimatycznych oraz stanowi istotny bodziec do podejmowania działań na rzecz ochrony przyrody w UE, w szczególności w odniesieniu do wdrażania dyrektywy ptasiej i dyrektywy siedliskowej oraz zarządzania siecią Natura 2000. Biorąc pod uwagę skalę aktualnych problemów, zwiększenie budżetu tego programu jest jak najbardziej zasadne. Dodatkowo właściwe wdrażanie unijnego prawodawstwa i polityki w dziedzinie środowiska i klimatu – połączone z wymaganymi środkami finansowymi – jest niezbędne do realizacji nadrzędnych celów w zakresie środowiska i klimatu oraz spełnienia międzynarodowych zobowiązań podjętych przez Unię i państwa członkowskie.

Głosowałem za w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego środki ochrony zasobów i jej egzekwowania mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku. Kluczowym jest, by na wodach tych obowiązywały najlepsze środki ochrony zasobów, ponieważ niektóre gatunki docelowe są szczególnie wrażliwe na eksploatację, a w szczególności te, które charakteryzują się długim cyklem życia. Sytuację pogarsza fakt, że stosowane narzędzia połowowe to głównie włoki, które mają wpływ na integralność dna morskiego, a tym samym na siedliska. Wspólna polityka rybołówstwa musi mieć zastosowanie do wszystkich flot rybackich Unii, niezależnie od obszaru geograficznego, na którym prowadzą działalność. Dzięki temu będzie można zagwarantować, by eksploatacja danego zasobu miała ograniczony wpływ na pozostałe zasoby i gatunki, co ma fundamentalne znaczenie. Ważne jest, aby niezależnie od obszaru geograficznego, na którym statki wspólnotowe prowadzą działalność, stosowano te same zasady w celu uniknięcia różnic w przepisach, zbliżając dzięki temu wprowadzone przepisy do obowiązkowych praktyk dotyczących działalności połowowej statków wspólnotowych na pozostałych obszarach geograficznych.

Głosowałem za przyjęciem wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję nr 1313/2013/UE w sprawie Unijnego Mechanizmu Ochrony Ludności.Na przestrzeni lat Unia stworzyła solidną sieć reagowania na klęski żywiołowe w Europie i na świecie, które znacznie przybierają na rozmiarze, zarówno pod względem częstotliwości występowania, jak i intensywności, i poważnie zagrażają naszemu społeczeństwu, gospodarce i ekosystemowi. Unijny Mechanizm Ochrony Ludności nie tylko wzmacniania zdolności UE i państw członkowskich do reagowania na klęski i katastrofy przez utworzenie specjalnej rezerwy środków, ale również umacnia spójność z innymi obszarami polityki unijnej.Niezwykle ważne jest, by UE nadal uczestniczyła w koordynowaniu reakcji na klęski i katastrofy na jej terytorium poprzez rolę w zakresie ochrony ludności. Wiele krajów UE nie dysponuje wystarczającymi środkami, aby samodzielnie radzić sobie ze wszystkimi poważnymi klęskami i katastrofami. Obywatelom zależy na Europie zaangażowanej w ochronę ludności, a UMOL stanowi „wyraźny dowód europejskiej solidarności”.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie minimalnych wymogów dotyczących ponownego wykorzystania wody. Coraz silniejsza globalna rywalizacja o korzystanie z zasobów wodnych to coraz większe zagrożenie dla gospodarki, społeczności i ekosystemów uzależnionych od tych zasobów. Ten ciągły wzrost zapotrzebowania, w połączeniu ze skutkami zmiany klimatu i wynikającym z niej wzrostem średnich temperatur, budzi niepokój, że na coraz większym obszarze wystąpi niedostatek wody.Pomimo iż kontynent europejski nie leży w strefie suchej, to dostawy wody są dziś przedmiotem troski co najmniej połowy mieszkańców UE. Geografia i klimat Europy sprawiają, że rozkład zasobów wodnych w UE nie jest równomierny, a sytuację pogarsza działalność człowieka. Zjawisko niedostatku wody dotyka co najmniej 11 % mieszkańców Europy i 17 % terytorium UE. Od 1980 r. susz w Europie jest więcej i są one dotkliwsze, a koszty spowodowane przez nie w ciągu ostatnich 30 lat szacuje się na 100 mld EUR. Znalezienie na szczeblu UE odpowiednich rozwiązań pozwalających chronić zasoby wody ma zatem zasadnicze znaczenie dla utrzymania wysokiego poziomu dobrobytu obywateli i ochrony środowiska.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady upoważniającej Austrię do wyrażenia zgody, w interesie Unii Europejskiej, na przystąpienie Ekwadoru i Ukrainy do Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Konwencja ta jest międzynarodową umową regulującą kwestię porwań rodzicielskich w przypadku uprowadzenia lub zatrzymania dziecka w innym państwie, ratyfikowaną przez wszystkie państwa członkowskie UE, dlatego w interesie Unii Europejskiej leży, by również Austria złożyła oświadczenie o wyrażeniu zgody na przystąpienie Ekwadoru i Ukrainy. Mając na uwadze fakt, iż Unia Europejska wyznaczyła jako jeden ze swoich celów wspieranie ochrony praw dziecka, zgodnie z treścią art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej, a dodatkowo Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2201/2003, które uzupełnia i wzmacnia Konwencję haską, UE nie powinna zwlekać z tą decyzją. Inne państwa członkowskie Unii wyraziły już zgodę na przystąpienie Ekwadoru i Ukrainy do konwencji haskiej z 1980 r. i nie powinny składać nowych oświadczeń, ponieważ obecne oświadczenia zachowują ważność w świetle międzynarodowego prawa publicznego.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”), (COM(2018)0461 – C8-0379/2018 – 2018/0244(CNS)).Z dużym zadowoleniem przyjmuję wniosek dotyczący nowej decyzji o stowarzyszeniu zamorskim, ponieważ jest on swoistą odpowiedzią na apele Parlamentu o jednolity system dla wszystkich KTZ i ujęcie w budżecie Unii Europejskiej specjalnego instrumentu finansowego dla KTZ. Z pewnością decyzja ta uprości przepisy mające zastosowanie do KTZ, umocni jednostkę zarządzającą i zapewni większą widoczność KTZ jako grupy. Zależy mi na intensyfikacji dialogu politycznego między KTZ a UE w kwestiach współpracy i integracji regionalnej. Dialog z Grenlandią stanowi w szczególności podstawę szerokiej współpracy i dialogu w obszarach dotyczących m.in. edukacji, energii elektrycznej, zmiany klimatu i środowiska, przyrody, zasobów naturalnych, w tym surowców i stad ryb, transportu morskiego, badań naukowych i innowacji, a także arktycznego wymiaru tych kwestii.Dodatkowo, połączenie działalności gospodarczej i społecznej w dziedzinach takich jak rybołówstwo i akwakultura, turystyka, transport morski i zrównoważone rolnictwo z potencjałem stref morskich i przybrzeżnych w zakresie energii ze źródeł odnawialnych oraz surowców bez wątpienia przyniosą UE wiele korzyści.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego Plus. EFS+ to jeden z unijnych funduszy strukturalnych, jest głównym instrumentem finansowym UE służącym inwestowaniu w ludzi oraz głównym nośnikiem wzmocnienia spójności społecznej, poprawy sprawiedliwości społecznej, a także zwiększania konkurencyjności w Europie.W nowych ramach finansowych budżet będzie wynosił ponad 120 mld euro, a jego zakres został rozszerzony o wcześniej osobno funkcjonujące programy: Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, Europejski Fundusz Pomocy Najbardziej Potrzebującym, program na rzecz zatrudnienia i innowacji społecznych oraz program UE w dziedzinie zdrowia. Jest to istotny krok na drodze do usprawniania i uproszczenia obowiązujących przepisów dotyczących poszczególnych funduszy, jak i zwiększenia synergii między różnymi komponentami funduszu w celu zapewnienia lepszego wpływu.Działania ukierunkowane na wprowadzenie uproszczeń w funkcjonowaniu programu mają na celu poprawę możliwości zatrudnienia, poziomu życia, zwiększenia mobilności pracowników oraz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej.Istotne jest, że inwestycje EFS+ skupią się w trzech głównych obszarach: 1) kształcenie, szkolenie i uczenie się przez całe życie; 2) skuteczność rynków pracy oraz równy dostęp do wysokiej jakości zatrudnienia; 3) włączenie społeczne, ochrona zdrowia i zwalczanie ubóstwa.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie wytycznych UE i mandatu specjalnego wysłannika UE ds. propagowania wolności religii lub przekonań poza UE. Zaogniają się konflikty i przemoc na tle religijnym. Prześladowania mniejszości religijnych nasiliły się na całym świecie. Sprawozdania pokazują, że bardzo wzrosła liczba osób prześladowanych ze względu na wyznanie. Cierpień i prześladowań doświadczają wyznawcy wielu religii. Przypadki łamania prawa do wolności religii lub przekonań są powszechne, dotykają ludzi we wszystkich częściach świata, naruszają godność życia ludzkiego i powodują lub potęgują nietolerancję, co często stanowi wczesną zapowiedź potencjalnej przemocy i konfliktów. Za najbardziej prześladowanych na świecie uznaje się chrześcijan. Obecnie szacuje się, że między 150 a 250 mln chrześcijan na świecie jest codziennie prześladowanych.Musimy zwiększyć zaangażowanie w obronę podstawowych praw człowieka na świecie, tj. wolności myśli, sumienia, religii i przekonań. Konieczne jest skuteczne wdrożenie wytycznych UE w tej sprawie, tak aby zwiększyć wpływ UE na rozwój wolności religii lub przekonań na świecie. Musimy również wzmocnić mandat wysłannika ds. propagowania wolności religii lub przekonań. W związku z tym niezbędnym jest, aby wieloletni mandat, w pełni zintegrowany z polityką zagraniczną UE, wiązał się z odpowiednimi zasobami finansowymi i kadrowymi, aby w ten sposób umożliwić efektywną promocję i obronę wolności religijnej na świecie.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty.Głównym wyzwaniem europejskiego lotnictwa jest zmniejszenie ograniczeń efektywności, które stanowią poważną przeszkodę dla możliwości zapewnienia zrównoważonego wzrostu europejskiego sektora lotniczego i dla jego międzynarodowej konkurencyjności. Lotnictwo ma kluczowe znaczenie dla UE. Stworzenie jednolitego unijnego rynku lotniczego przyczyniło się do znacznego upowszechnienia podróży lotniczych. Sektor lotnictwa stał się jednym z głównych czynników wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy, co z kolei przyczyniło się do ułatwienia handlu, ale przede wszystkim umożliwiło ludziom swobodne przemieszczanie się na coraz większej liczbie tras za coraz mniejsze ceny.Leasing statku powietrznego z załogą to ważne narzędzie rozwoju europejskiego sektora lotnictwa, które pozwoli na elastyczne dostosowanie działalności linii lotniczej do konkretnych potrzeb operacyjnych przez ograniczony czas. Linie lotnicze korzystają z leasingu z załogą z różnych przyczyn: niedoboru personelu, jego niewystarczającego przeszkolenia czy też problemów technicznych.Nie mniej jednak leasing samolotów z załogą nie powinien wywierać negatywnego wpływu na normalne funkcjonowanie rynku lotniczego UE. Dlatego istotne jest osiągnięcie równowagi między potrzebą zapewnienia Unii odpowiedniej elastyczności przy prowadzeniu negocjacji umów międzynarodowych a utrzymaniem jednocześnie podstawowych praw i zasad we wszystkich przypadkach.

Głosowałem za sprawozdaniem na temat sprawozdania Komisji za rok 2018 dotyczącego Serbii. Gruntowne wdrożenie reform i strategii politycznych jest głównym wskaźnikiem pomyślnego procesu integracji z Unią Europejską. Aby spełnić wszystkie warunki, Serbia musi przeprowadzić kompleksowe reformy w kluczowych obszarach, zwłaszcza w zakresie praworządności, konkurencyjności oraz współpracy regionalnej i pojednania.Choć poczyniono pewne postępy w ograniczaniu liczby zaległych spraw egzekucyjnych i wprowadzono środki mające na celu ujednolicenie praktyki sądowej, to niestety nie ma pełnej gwarancji co do niezawisłości sądów w Serbii. Skala nacisków politycznych na sądownictwo wciąż budzi pewne obawy. W związku z tym konieczne są m.in. zwiększenie niezawisłości i efektywności wymiaru sprawiedliwości oraz skuteczniejsza walka z korupcją i przestępczością zorganizowaną. Serbia powinna zintensyfikować reformy w tym zakresie w celu zagwarantowania większej odpowiedzialności, bezstronności, profesjonalizmu i ogólnej skuteczności sądownictwa.Z zadowoleniem obserwuje się zaangażowanie Serbii w proces polepszenia stosunków z Kosowem, a także zobowiązanie do wdrożenia porozumień będących wynikiem wspieranego przez UE dialogu. Niemniej jednak należy przyspieszyć prace nad nowym etapem dialogu z myślą o pełnej normalizacji stosunków między Serbią a Kosowem, które mają zostać określone w prawnie wiążącym porozumieniu.

W całej Unii Europejskiej żyje około 46 mln kobiet z niepełnosprawnością, tj. około 16% ogółu populacji kobiet. Stanowią one jedną z najbardziej wrażliwych i zmarginalizowanych grup w społeczeństwie. Ich położenie jest nie tylko gorsze od sytuacji kobiet bez niepełnosprawności, ale także od sytuacji mężczyzn z niepełnosprawnością. Osoby te wciąż doświadczają dyskryminacji w europejskim społeczeństwie, zarówno ze względu na płeć, jak i niepełnosprawność.Należy zwrócić uwagę, że niepełnosprawność jest problemem wieloaspektowym. Przekłada się na wiele obszarów życia, ale także na codzienną aktywność. Problemy, jakie napotykają kobiety niepełnosprawne w życiu społecznym i zawodowym, są liczne, ale też zróżnicowane. To ciągła konieczność przełamywania stereotypów związanych zarówno z niepełnosprawnością, jak i z rolą kobiety w ogóle.Dyskryminacja wynika często ze sposobu budowania tożsamości, braku uznania różnorodności kobiet z niepełnosprawnością i tendencji do traktowania kobiet z niepełnosprawnością we wszystkich strefach społecznych jako jednorodnej grupy, a także postrzegania ich realiów z perspektywy wykluczenia. Wykorzystanie obecnych i przyszłych instrumentów finansowych UE, szczególnie funduszy strukturalnych i Europejskiego Funduszu Społecznego, powinno być kluczowym instrumentem wspierającym państwa członkowskie w promowaniu kobiet i dziewcząt z niepełnosprawnością oraz ich niedyskryminacji, a także podnoszeniu świadomości i zwiększeniu widoczności możliwości finansowania środków tego rodzaju w programach po 2020 r.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie pomocy rozwojowej UE w dziedzinie edukacji. Pomoc w dziedzinie edukacji należy traktować priorytetowo. Edukacja jest prawem podstawowym, powinna być powszechna i włączająca. Sektor edukacji ma także zasadnicze znaczenie dla osiągnięcia pozostałych celów zrównoważonego rozwoju: wzrostu gospodarczego i zmniejszenia nierówności, równouprawnienia płci, upodmiotowienia dziewcząt i kobiet, włączenia społecznego osób niepełnosprawnych, zdrowia, demokracji i państwa prawa oraz zapobiegania konfliktom. Niezwykle istotne jest ciągłe doszkalanie nauczycieli, którzy mają największy wpływ na poziom edukacji. Dodatkowo, nie można zamykać się tylko na sektor prywatny, należałoby zacząć korzystać z możliwości, jakie daje nam sektor publiczny, co mogłoby stworzyć nowe perspektywy. Musimy stawiać nowe kryteria dla edukacji, aby doprowadzić do zmian w poziomie edukacji w najuboższych krajach. Inwestowanie w edukację może się odbywać za pomocą stypendiów, które miałyby dać szansę na rozpoczęcie edukacji lub jej kontynuowanie. Co więcej, edukacja to nie tylko szansa na przyszłe zatrudnienie, ale przede wszystkim to rozwój. Wzmocnienie pozycji słabszych grup ma ogromne znaczenie dla wyeliminowania ubóstwa. Wszyscy ludzie, bez względu na płeć, wiek, pochodzenie etniczne, język, religię, poglądy polityczne, a także osoby z niepełnosprawnościami, czy migranci powinni mieć dostęp do włączającej, sprawiedliwej i wysokiej jakości edukacji oraz możliwości uczenia się przez całe życie.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie cyfryzacji na rzecz rozwoju: ograniczenie ubóstwa za pomocą technologii. Cyfryzacja i innowacje technologiczne są ważnymi narzędziami zrównoważonego rozwoju i wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu. Zmiany technologiczne sprawiają, iż cyfryzacja gospodarki ma wpływ na nasze codzienne życie. Rozwój jest napędzany przez postępy technologiczne, poprzez popyt i możliwości handlowe, jednakże polityka powinna wspierać ten proces. Jednym z największych wyzwań jest przezwyciężenie przepaści cyfrowej pomiędzy ludźmi ze względu na różnice dostępności, wysokie ceny, czy też możliwości wykorzystywania urządzeń cyfrowych. Dobre strategie polityczne są konieczne, aby zapewnić dobre funkcjonowanie struktur społecznych, gospodarczych i demokratycznych. Technologie cyfrowe mają ogromny potencjał w zakresie ograniczania ubóstwa, tworzenia miejsc pracy, zwiększania konkurencyjności, a nawet świadczenia pomocy humanitarnej, jednak państwa rozwijające się napotykają bariery, które utrudniają im wykorzystanie potencjału digitalizacji. Dlatego musimy skupić się na działaniach mających na celu przezwyciężenie tych trudności, ale przede wszystkim na wzmocnieniu wykorzystania tego zjawiska w sektorach takich jak oświata, opieka zdrowotna czy rolnictwo. Niwelowanie różnic w dostępie do technologii cyfrowych musi odgrywać istotną rolę i być uwzględniane we wszystkich działaniach UE i państw członkowskich na rzecz współpracy rozwojowej. Komisja Europejska i państwa członkowskie muszą zapewnić wystarczające fundusze na usprawnienie technologii cyfrowych we wszystkich aspektach unijnej polityki rozwoju.

I voted in favour of the report on a proposed multiannual plan for the management of fisheries in the Western Waters, an area of the north-east Atlantic along the western coast of the EU. The plan covers fisheries exploiting stocks of fish and crustaceans living close to the sea bottom, including several deep-sea stocks. It aims to ensure that these stocks are exploited sustainably and that their management is based on the most up-to-date scientific information.Unfortunately, I was not able to support AM 57 that aimed to extend the deadline to achieve MSY for Western Waters to 2023. I believe that the plan must ensure that fishing pressure stays within levels that will allow all fish stocks to recover above sustainable levels. The 2020 deadline to achieve these ‘maximum sustainable yield’ (MSY) fishing levels must be respected. Postponing the deadline would delay an end to overfishing, as well as jeopardise the recovery of fish stocks and the associated economic benefits. As the CFP legal requirements and objectives apply to all sea basins, the Western Waters plan must be in line with these. I therefore voted against AM 57.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie politycznych strategii społecznych i na rzecz zatrudnienia w strefie euro. Europejska strategia zatrudnienia rozwijała się przez lata w reakcji na zmieniający się kontekst polityczny i wyzwania gospodarcze. Poprawa zauważalna jest w obszarach finansów publicznych, zatrudnienia czy inwestycji. Zagwarantowanie Europejczykom pełnego uczestnictwa w życiu społecznym i przygotowanie ich do funkcjonowania na współczesnym rynku pracy jest jednym z najważniejszych problemów społecznych. Ma pierwszorzędne znaczenie dla naszej produktywności i konkurencyjności w skali światowej. Zrównoważony charakter systemów zabezpieczenia społecznego, mobilność pracowników oraz większy stopień stabilności na rynku pracy ma również ogromne znaczenie dla funkcjonowania strefy euro oraz dążenia do ściślejszej i sprawiedliwszej unii gospodarczej i walutowej. Narzędzia zapewnione przez europejską strategię zatrudnienia pomagają UE w osiągnięciu ambitnych celów, jakie sobie wytyczyła na 2020 r. Całkowity wskaźnik zatrudnienia w strefie euro w 2017 r. wyniósł 71 %. To pokazuje, że jesteśmy blisko osiągnięcia celu 75 % zatrudnienia określonego w ramach strategii „Europa 2020”. Żyjemy w szybko rozwijającej się gospodarce, która wymaga dostosowania się. Poprawa odporności gospodarczej wymaga od nas inwestowania w ludzi, inwestowania w umiejętności pracowników oraz promowania uczenia się przez całe życie. Niezbędna jest także intensyfikacja w zakresie większego zaangażowania na rzecz walki z ubóstwem i pogłębiającą się nierównością oraz zwiększenia inwestycji społecznych.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uruchomienia Funduszu Solidarności Unii Europejskiej w celu udzielenia pomocy Grecji, Hiszpanii, Francji i Portugalii. Uruchomienie Funduszu Solidarności Unii Europejskiej (FSUE) związane jest z katastrofami naturalnymi, które w ciągu ostatniego roku dotknęły kilku państw członkowskich. Klęski żywiołowe, które miały miejsce w UE w 2017 r., spowodowały wiele ofiar śmiertelnych oraz ogromne zniszczenia w dotkniętych przez nie regionach, z których większość jest sklasyfikowana jako „regiony słabiej rozwinięte”. Dlatego też uruchomienie Funduszu Solidarności UE jest znakiem solidarności w Unii wobec krajów i obywateli europejskich, którzy ucierpieli w wyniku tych tragicznych wydarzeń. Ponadto jednym z filarów Unii Europejskiej jest wzajemna pomoc wówczas, gdy któreś z państw UE znajdzie się w trudnej sytuacji. W związku z tym popieram działania Komisji Europejskiej, która zaproponowała uruchomienie FSUE w celu udzielenia pomocy finansowej związanej z poniżej wymienionymi klęskami żywiołowymi, a mianowicie pożarami lasów w Portugalii i Hiszpanii, huraganami we Francji oraz trzęsieniami ziemi w Grecji.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady Europy ustanawiającego środki zarządzania, ochrony i kontroli obowiązujące na obszarze konwencji Regionalnej Organizacji ds. Zarządzania Rybołówstwem na Południowym Pacyfiku (SPRFMO). Powyższa organizacja została ustanowiona przez Konwencję o ochronie i zarządzaniu zasobami połowowymi na pełnych wodach południowego Pacyfiku, która została przyjęta w dniu 14 listopada 2009 r. i weszła w życie w dniu 24 sierpnia 2012 r. Obecnie ma 15 członków oraz 2 współpracujące strony nieposiadające statusu członka. Przyjęcie wniosku jest wskazane ponieważ Unia Europejska jest jedną ze stron SPRFMO i w związku z powyższym obowiązujące środki ochrony środowiska naturalnego i zarządzenia przyjęte przez tę organizację muszą zostać wprowadzone do prawa UE. Jest to bardzo istotne gdyż mają one zastosowanie do unijnych statków rybackich poławiających w obszarze objętym konwencją. Rozporządzenie ma na celu transpozycję już istniejących zasad SPRFMO i odnosi się do środków zarządzania, ochrony oraz kontroli dotyczących niektórych gatunków zwierząt morskich jak także niektórych metod połowu.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym zawarcia protokołu do umowy ramowej pomiędzy Unią Europejską i jej państwami członkowskimi a Republiką Korei Południowej w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Wspólnoty. Zgodnie z warunkami protokołu Chorwacja staje się jedną ze stron umowy. Umowa ramowa została podpisana w dniu 10 maja 2010 r. oraz weszła w życie w dniu 1 czerwca 2014 r. i jest pierwszą tego rodzaju umową pomiędzy Unią Europejską a krajem azjatyckim. Przyczyniła się ona do ściślejszej współpracy pomiędzy UE a Koreą Południową, która jest jednym z kluczowych partnerów w regionie. Partnerstwo to odnosi się głównie do obszarów takich jak: pokój i bezpieczeństwo, prawa człowieka i praworządność, ochrona środowiska, energetyka, zwalczanie terroryzmu, dobre rządy i zwalczanie korupcji oraz przestępczości zorganizowanej. Jako, że dnia 1 lipca 2013 r. Chorwacja przystąpiła do Unii Europejskiej musi także przystąpić do wszystkich umów zawartych lub podpisanych przed tą datą przez UE i jej państwa członkowskie z jednym lub większą liczbą krajów trzecich, w drodze protokołu do tych umów.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym poddaniu środkom kontroli, nowej substancji psychoaktywnej (CUMYL-4CN-BINACA). Decyzja Rady dotycząca wymiany informacji, oceny ryzyka i kontroli nowych substancji psychoaktywnych przewiduje procedurę, która może doprowadzić do wprowadzenia środków kontroli na terenie całej Unii Europejskiej. Niniejsza decyzja wykonawcza w sprawie poddania nowej substancji psychoaktywnej (CUMYL-4CN-BINACA) środkom kontroli ma na celu zapewnienie ciągłości zastosowania środków kontroli we wszystkich państwach członkowskich w odniesieniu do nowych substancji psychoaktywnych. Rada zwróciła się także o ocenę zagrożeń związanych z powyższym nowym środkiem psychoaktywnym przez Komitet Naukowy Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii. Zgodnie z otrzymanym sprawozdaniem dotyczącym oceny ryzyka, ilością dostępnych dowodów oraz danymi odnoszącym się bezpośrednio do zagrożeń zdrowotnych jak i społecznych, które stwarza powyższa substancja, wyżej wymienione fakty stanowią wystarczającą podstawę do poddania CUMYL-4CN-BINACA środkom kontroli w całej wspólnocie oraz sankcjom karnym.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych, zmieniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady.Rozwój produkcji ekologicznej jest celem politycznym Unii Europejskiej. Pomimo tego, że rynek organiczny stale rośnie, to obszar upraw ekologicznych w UE nadal stanowi mniej niż 6% całkowitej powierzchni użytków rolnych i różnica między popytem unijnym a produkcją jest pokryta rosnącym importem.Celem rozporządzenia jest przezwyciężenie przeszkód prawnych i pozaprawnych w celu rozwoju rolnictwa ekologicznego w UE. Ponadto istotnymi celami związanymi z powyższym są zwiększenie zaufania konsumentów i usunięcie niedociągnięć w systemie kontroli oraz w systemie handlu, w celu uniknięcia nieuczciwej konkurencji między producentami, a także ryzyka dla funkcjonowania rynku wewnętrznego.Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi zmodyfikowała część wniosku Komisji Europejskiej, a w szczególności wzmocniła „zasadę ostrożności”, aby bardziej efektywnie unikać zanieczyszczenia środowiska, umożliwiając przy tym lepszy dostęp do ekologicznych nasion oraz do zwierząt.Kolejną ważną kwestią jest umożliwienie prowadzenia przez rolników gospodarstw mieszanych, a także stosowanie surowszych kontroli i standardów UE w kwestiach importu. Ponadto zakres rozporządzenia został rozszerzony na produkty takie jak: króliki, jelenie, sól, korek i olejki eteryczne używane w kosmetykach.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym zawarcia umowy ramowej między UE i jej państwami członkowskimi a Australią. Umowa ma na celu wspieranie współpracy między Unią Europejską a Australią w celu stawienia czoła wspólnym wyzwaniom w kwestiach polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, zrównoważonego rozwoju, zmiany klimatu oraz spraw gospodarczych i handlowych. Ma ona na celu zachęcanie do ściślejszych powiązań pomiędzy liderami rządowymi, biznesem i społeczeństwem obywatelskim. Umowa odzwierciedla, jak silne są nasze więzi, które opierają się na wspólnych wartościach i dziedzictwie kulturowym, oraz ma na celu dalszą intensyfikację poprzez zwiększoną wymianę i współpracę. Umowa będzie zatem wyznacznikiem przyszłych stosunków między Australią a Unią Europejską i uzupełni prace zmierzające do rozpoczęcia negocjacji w sprawie umowy o wolnym handlu. Sprawozdanie wzywa do dalszego zacieśnienia wzajemnych stosunków i podkreśla ważną pozycję Australii w regionie Pacyfiku, który jest regionem o rosnącym znaczeniu. Podczas gdy projekt sprawozdania popiera rozpoczęcie negocjacji w sprawie umowy o wolnym handlu, z zadowoleniem przyjmuje bliską współpracę Australii z UE w obszarach takich jak: sankcje wobec Rosji, współpraca w Radzie Bezpieczeństwa ONZ, współpraca w zakresie bezpieczeństwa w Afganistanie, nauka i edukacja, a także pomoc humanitarna. Ponadto nawiązano do bliskiej współpracy Australii z UNHCR (Agencja ONZ ds. Uchodźców) w zakresie jej polityki migracyjnej.

I voted in favour of the Recommendation on the draft Council decision on the conclusion, on behalf of the European Union, of the Agreement between the European Union and New Zealand on cooperation and mutual administrative assistance in customs matters. We should take another step to deepen the EU-New Zealand trade and economic relationship. Creating a more trade-friendly and secure customs environment is beneficial for both sides of this agreement. It will also enable more efficient cooperation between custom authorities.First step is to establish a legal basis for such cooperation framework. The main aim is to secure the supply chain, to facilitate legitimate trade and to create a more predictable exchange. What is more, cooperation in the field of information exchange may ensure the proper application of customs legislation and support the prevention, investigation and combating of breaches of customs legislation.Our citizens expect promoting modern and simple procedures in order to save time and money in getting goods through customs. We should also protect consumers by stopping illegal goods reaching the European market. I support the principles laid down in the recommendation paper and as such the Agreement that is a first step in preparation of the future FTA.

The European Union supports efforts to create a Digital Single Market adapted to the needs of consumers and retailers. Unfortunately, according to a statistics, in 2014 only 15% of consumers made online purchases from other EU countries, although 44% did so in their own country. The benefits from cross-border e-commerce are estimated at almost 0.30% of GDP. This shows that we should create opportunities for the development of this market.The parcel delivery sector is connected with it as a competitive, innovative and fast-growing field. We are taking about four billion parcels annually, which are ordered online and delivered across the EU. I voted in favour of the Report, because we should stand for the further potential growth in this sector. EU consumers and e-retailers do not take full advantage of the single market yet. Our aim is to make markets work more effectively by making the regulatory oversight of the parcels markets more effective and consistent.

I voted in favour of the annual report on the situation of fundamental rights in the EU in 2016. An inseparable part of the European integration process is the protection of fundamental rights. Strengthening cooperation in Europe is associated with improvements to legal and judicial safeguards, which enable EU citizens to assert their rights. Unfortunately, the situation outside Europe is much worse.The rule of law, migration and integration were certainly the key issues in 2016, and they are still relevant. The report rightly pointed out that they are closely related to one another. The issue of migration must be addressed by taking measures that are consistent with the rule of law, and this in turn must serve to enhance public confidence in national and European institutions and their ability to act effectively.I support the general tone of the report and I believe that we can make efforts to work out a system for asylum and temporary protection in order to ensure uniform criteria for granting protected status.

I voted in favour of the report on prospects and challenges for the EU apiculture sector. According to the report, the current situation of beekeepers in the EU is deteriorating, with many factors making their jobs difficult. We should not forget that the beekeeping sector is an integral part of the European agriculture, providing over 620 000 EU citizens with their main income or additional earnings. The importance of the sector is significant: 84% of plant species and 76% of Europe’s food production depend on pollination by bees, so that the economic value is estimated at EUR 14.2 billion annually in the EU.Here in the EU we attach great importance to agricultural policy. Beekeeping and beekeepers are a valuable element of this policy. Therefore, we need to raise the profile and financing of beekeeping above its current level. What is more we should promote honey in the EU, as its annual consumption is unsatisfactory, and prevent the spread of fake honey in the internal market.

The first Agreement for scientific and technological cooperation between the European Community and Brazil entered into force in 2007. Brazil has made a significant progress in science, technology and innovation (STI) policy since the last renewal of this Agreement. Therefore, I voted in favour of the recommendation on the draft Council decision concerning the next renewal of the Agreement. Brazil’s research areas are very important to the EU. Brazil has big potential in agricultural research, as well as research into tropical and infective diseases. It also developed research in the fields of information and communication technologies, nanotechnologies, and energy and has some of the best universities in Latin America. The Agreement covers a wide range of research fields falling under the EU research and innovation framework programme. Research into renewables and second-generation advanced biofuels in particular, has been underlined as one of the mutually beneficial priorities for research cooperation. It is also important to underline that its potential as a research and innovation partner is continuing to grow. Therefore, Brazil should be viewed as a strategic partner for the EU in Latin America.

I voted in favour of the Report on the implementation of the Youth Employment Initiative (YEI) in the Member States, presented by Mrs Romana TOMC. The Youth Employment Initiative is the main financial instrument to fund the activities of Youth Guarantee in the Member States. The main ambition of the YEI was to enable a quick mobilisation of funds in the most affected regions by youth unemployment. The initiative has benefited more than 1.4 million young people so far. The total budget of the Youth Employment Initiative is EUR 8.8 billion for the period 2014-2020. In June 2017, the Council and the Parliament agreed to an increase of the YEI by EUR 2.4 billion for eligible Member States for the period 2017-2020. The report states that the funding instrument is necessary but due to its rapid implementation, still has some deficiencies. As the main points have been adopted: better identify and outreach NEETs (young people not in employment, education or training); adopting of minimum standards on what constitutes a ‘quality offer’; providing effectiveness and long-term sustainability of measures; Member States’ reporting activities should provide with more consistent and transparent data; continuing the initiative beyond the current multiannual financial framework.

I voted in favour of the Report on the Implementation of EU Macro-Regional Strategies, presented by Mr Andrea Cozzolino. Macro-regional strategies (MRS) are platforms for transnational cooperation and coordination between Member States and with third countries. They help to cope with mutual challenges and exploit common potential. The MRS and associated environmental programmes are useful instruments for making the benefits of European cooperation visible to citizens.In the 2014-2020 programming period, MRS have been incorporated into the European Structural and Investment Funds (ESIF) programmes. Currently, there are four existing MRS (Baltic, Danube, Adriatic-Ionian and Alpine), bringing together 19 Member States and 8 non-EU countries. The report looks into the implementation of the four existing MRS, identifying both the common and the specific problems they are confronted with and making suggestions for their future development. It presents the conclusion that MRS must be flexible enough to be adjusted and respond effectively to unforeseen events and needs, which may affect the regions involved, the Member States, and the EU in general. It also underlines that it is high time to discuss the future of MRS in the context of cohesion policy, because strategy implementation can only be successful if based on a long-term vision.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym praw człowieka i demokracji na świecie w 2016 r. oraz polityki Unii Europejskiej w tym zakresie. Niestety sprawozdanie wskazuje, iż na świecie demokracja jest nadal zagrożona. Zwiększająca się liczba ataków na mniejszości religijne – często organizowanych przez ISIS/Daesh – musi być skutecznie zwalczana. Systematyczne szkolenia delegacji UE dotyczące unijnych wytycznych o ochronie wolności religii i przekonań zagwarantują efektywniejsze ich wprowadzanie w życie. Unijne przywództwo w tej sprawie w Radzie Praw Człowieka ONZ i Zgromadzenia Ogólnego ONZ ma być kontynuowane.Posłowie są poruszeni faktem, że we współczesnym społeczeństwie religijne stowarzyszenia są uciskane przez ograniczające je prawo. Prawo wolności słowa online, jak i offline jest integralną częścią demokratycznego społeczeństwa, gdyż sprzyja pluralizmowi. Sprawozdanie w szczególności obejmuje dzieci, kobiety oraz osoby niepełnosprawne. Sprawozdanie odwołuje się do międzynarodowych porozumień między UE a państwami trzecimi. Pozytywnie wypowiada się o systemie GSP+, który podnosi efektywność implementacji 27 kluczowych umów o prawach człowieka i normach pracy oraz przypomina o ważności realizacji głównych wytycznych ONZ na temat biznesu i praw człowieka. Poszerzenie tej polityki ma na celu wzmocnienie demokratycznych wartości i praw człowieka.Komisja powinna wesprzeć wysiłki, aby zagwarantować demokrację, szacunek do praworządności, niezależności mediów, jak również sądownictwa oraz intensywnie walczyć z korupcją w tych państwach.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym kierunku strategii w zakresie handlu elektronicznego. Digitalizacja i nowe technologie gruntownie zmieniły nasze społeczeństwo oraz ekonomię. Trzeba podkreślić, że handel elektroniczny od momentu, kiedy się pojawił, stale się rozrasta. Obecnie jest to jeden z bardziej rozwiniętych sektorów gospodarki. Przejście na handel elektroniczny ma znaczący wpływ na globalny system handlowy. Jednocześnie z wprowadzonymi zmianami zaczynają pojawiać się nowe nurtujące pytania w kwestii regulacji dostępu krajów trzecich do ich handlu elektronicznego, roli umów handlowych, organizacji handlu międzynarodowego oraz potencjału handlu międzynarodowego w ochronie prawa cyfrowego. Nieustannie pojawiające się przeszkody w zakresie handlu elektronicznego są wynikiem reguł nieodpowiednio dostosowanych do XXI wieku. Szczególnie widać to w zachowaniu Komisji, która na drodze stale toczących się negocjacji poszerza swoje stanowiska w kwestii handlu elektronicznego. Dla WTO jest to sprawa ogromnej wagi w perspektywie zbliżającej się 11. konferencji ministerialnej. Parlament Europejski powinien również przedstawić swoją pozycję w tym względzie.Sprawozdanie porusza wachlarz różnych zagadnień, mianowicie przyszłych inicjatyw WTO dotyczących handlu elektronicznego, istoty konkurencji małych i średnich przedsiębiorstw, systemu celnego, podatków, podstawowych wymagań wymiany handlowej (telekomunikacji, sprzętu elektronicznego, dostępu do Internetu, standardów), cenzury, filtrowania i kodowania zakazów jako przeszkód handlowych, przymusowego przeniesienia kodu źródłowego, zrównoważonego rozwoju i ochrony praw konsumenta.

Głosowałem za sprawozdaniem umożliwiającym przystąpienie Panamy, Urugwaju, Kolumbii i Salwadoru do konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej uprowadzenia dziecka za granicę. Konwencja haska z 1980 r została ratyfikowana przez 97 państw, wliczając wszystkie państwa UE. Celem jest przywrócenie statusu quo poprzez natychmiastowy powrót dzieci niesłusznie zatrzymanych czy wywiezionych, dzięki systemowi współpracy między rządami centralnymi.Zapobieganie uprowadzeniu dzieci jest jednym z głównych elementów polityki Unii w kwestii ochrony praw dziecka. Unia stara się udoskonalić konwencję z 1980 r. i zachęca do wprowadzenia zmian w życie. Konwencja przewiduje, że zawarte zapisy będą widoczne we wzajemnych stosunkach. Międzynarodowy problem uprowadzeń dzieci leży w zakresie zewnętrznych kompetencji Unii. Decyzja, czy zaakceptować przystąpienie Panamy, Urugwaju, Kolumbii i Salvadoru, musi przejść proces decyzyjny w Radzie Europy. Wymienione wyżej państwa już wcześniej deklarowały chęć przystąpienia do konwencji. Konwencja jest już wdrażana w 26 państwach członkowskich UE w stosunku do Panamy, a w 25 w odniesieniu do Urugwaju, Kolumbii i Salwadoru. Austria i Rumunia wyraziły zgodę na przystąpienie tych państw.Konwencja haska z 1980 roku jest odpowiednikiem rozporządzenia Rady nr 2201/2003. Jednym z głównych celów jest powstrzymanie uprowadzeń dzieci i zapewnienie im powrotu do kraju ojczystego. Od czerwca 2015 r. do grudnia 2016 r. 10 państw spoza UE przyjęło konwencję haską.

Głosowałem za sprawozdaniem pani Helgi Stevens w kwestii wdrażania europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności. Zamierzeniem tego sprawozdania jest pokazanie Parlamentowi Europejskiemu, jak wygląda strategia w tej sprawie w latach 2010–2020. Obecna strategia ma na celu zwiększanie możliwości osób niepełnosprawnych, tak by mogły one w pełni korzystać ze swoich praw i uczestniczyć w życiu społecznym i gospodarczym, na równych z innymi zasadach.Stanowi ona także uzupełnienie strategii „Europa 2020” oraz Karty praw podstawowych UE stanowiącej część traktatu lizbońskiego. Sprawozdanie jest odpowiedzią na sprawozdanie opublikowane przez Komisję Europejską, w którym wyszczególniono, co jeszcze wymaga ulepszenia, by odpowiednio wprowadzić wszystkie potrzebne zmiany i ułatwić życie osobom niepełnosprawnym.Dokument szczegółowo omawia kluczowe sprawy z perspektywy życia społecznego takie jak: dostępność, uczestnictwo, równość, zatrudnienie, edukacja i szkolenia, zabezpieczenia socjalne, zdrowie i dodatkowe działania. Wszystkie te ważne aspekty życia osób niepełnosprawnych są oparte na artykułach zawartych w konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych. Tekst dokumentu został przyjęty 13 grudnia 2006 roku.Nowa strategia na okres po roku 2030 ma zawierać poprawki i kompromisy osiągnięte dotychczas wśród parlamentarzystów. Opinie i sugestie różnych posłów będą brane pod uwagę przy tworzeniu nowej strategii. Prowadzone aktualnie działania mają szczególny cel, jakim jest polepszenie warunków życia osób niepełnosprawnych w społeczeństwie.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym strategii UE – Afryka na rzecz pobudzenia rozwoju. Głównym celem tego sprawozdania jest pokazanie nowych, wspólnych wyzwań i możliwości, jakie czekają obie strony. Zgadza się ono z wcześniejszym wspólnym komunikatem podkreślającym potrzebę partnerstwa na zasadzie wygrany-wygrany, opartego na wspólnych zobowiązaniach, wartościach i odpowiedzialności. Sprawozdanie tworzy nową strategię działania państw UE z Afryką. Skupia się na wytycznych dla uzyskania zrównoważonego rozwoju i wzrostu, jak również bezpiecznego, pokojowego społeczeństwa na obydwu kontynentach zgodnie z celami zrównoważonego rozwoju i kalendarza 2063. W szczególności należy przypomnieć, że Afryka jest kluczowym partnerem UE, współpraca miedzy Unią Europejską a Unią Afrykańską odnosi się przede wszystkim do gospodarki, rozwoju, rządów przestrzegających prawa człowieka, obrony, migracji i ochrony środowiska. Trzeba przywołać pozytywny rezultat wzajemnych relacji między UE a państwami na terenie Afryki, Karaibów i regionu Pacyfiku.Afryka potrzebuje Unii, aby poradzić sobie z niszczącymi ją problemami społecznymi. Dochodzi do tego też brak odpowiedniej edukacji, ochrony zdrowia i brak równouprawnienia kobiet. Bez UE państwa te nie zaczną budować stabilnej gospodarki, dbać o odnawialne źródła energii, zrównoważone rolnictwo czy cyfryzację rynku.Na koniec należy zaznaczyć, że państwa członkowskie UE powinny lepiej organizować pomoc dla programów handlowych. Sektor prywatny odgrywa decydującą rolę w rozwoju gospodarki. Unia Europejska ma znaczący wpływ na całościowy rozwój państw Afryki, dlatego tak ważne jest wprowadzenie nowej strategii działania.

Głosowałem za sprawozdaniem dotyczącym naniesienia zmian w rozporządzeniu dotyczącym współpracy między organami krajowymi, odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów. Głównym zamierzeniem jest zwiększenie skuteczności obecnych przepisów i procedur o współpracy władz ustawodawczych, by wspólnie chronić interesy konsumentów. W szczególności dotyczy to strategii jednolitego rynku cyfrowego. Nowe rozporządzenie jest dopasowane do potrzeb obecnego rynku, ściśle związanego z gospodarką cyfrową i rozwojem transgranicznego handlu detalicznego w UE. Reforma stworzy efektywniejszy mechanizm współpracy między organami krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów aby opanować coraz to częstsze naruszenia prawne, które krzywdzą przede wszystkim konsumentów UE. Komisja zamierza wspierać członków Wspólnoty w koordynowaniu wspólnych działań, zapewnia ujednolicenie współpracy przez spójne egzekwowanie podstawowych unijnych przepisów w dziedzinie ochrony konsumentów, tak by objąć pełen wymiar rynku. Szczególnie kładzie się nacisk na pilnowanie, by rządy rzeczywiście wcieliły unijne przepisy prawa konsumenckiego w życie oraz na nowy system kontroli, aktualny system CPC zostanie wzmocniony o wymianę informacji. Proponowana reforma zawiera postanowienia, pozwalające współpracującym rządom szybciej i skuteczniej interweniować, a tym samym od razu odpowiednio reagować (on-line) na widocznie naruszenia. Niektóre rządy posiadają dodatkowe możliwość takie jak testy, czy przybliżone obliczenia umożliwiające wprowadzenie tymczasowych środków blokujących strony internetowe. Trzeba podkreślić, że wszystko jest w ramach wzajemnej współpracy na rzecz konsumenta.

Australia jest bliskim partnerem Europy, podziela europejskie wartości i poglądy na temat wielu zagadnień oraz odgrywa ważną rolę w regionie Azji i Pacyfiku oraz na forach wielostronnych. Silniejsze powiązania gospodarcze będą też stanowić solidną podstawę do pogłębionej integracji z szerszymi łańcuchami wartości w tym regionie. Wzmocnienie tych relacji powinno mieć priorytetowy charakter. Światowy handel potrzebuje liderów. UE nieustannie opowiada się za wolnym i sprawiedliwym handlem i należy do przywódców grupy państw, które myślą podobnie. Pokazuje to naszą determinację, by polityka handlowa UE była jak najbardziej otwarta i pluralistyczna. Aby handel był wolny i sprawiedliwy, musimy znaleźć równowagę między otwarciem rynków na handel i inwestycje, będące siłą napędową naszego dobrobytu a międzynarodowymi zasadami, które zapewnią przestrzeganie naszych wysokich standardów i wspólnych wartości oraz ochronę naszych interesów. Głównym celem powinno być tworzenie korzystniejszych warunków dla zwiększenia wymiany handlowej i aktywności inwestycyjnej między UE i Australią. Konieczne jest rozwijanie stosunków dwustronnych w celu tworzenia miejsc pracy i stymulowania wzrostu gospodarczego poprzez eliminowanie barier handlowych i inwestycyjnych w sposób kompleksowy. Jednocześnie należy zapewnić wysoki poziom ochrony socjalnej i ochrony środowiska w UE oraz przyczyniać się do realizacji celów związanych z handlem w innych obszarach polityki, w tym w zakresie zrównoważonego rozwoju i szczególnych potrzeb MŚP.

Zażywanie substancji psychoaktywnych ma szkodliwe skutki dla zdrowia i co roku jest przyczyną śmierci milionów ludzi. Szybki rozwój nowych substancji psychoaktywnych (NPS) jest narastającym problemem będącym źródłem nowych wyzwań dla społeczeństwa. Dostęp do substancji psychoaktywnych jest zbyt wysoki, ponieważ mamy brak jasnych reguł, a także na skutek działań kanałów internetowych. Według ekspertów z Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) Internet stał się ważnym czynnikiem rozwoju rynku NPS, a w konsekwencji nową formą komunikowania się pomiędzy kupującym a sprzedawcą. Jest to zjawisko ponadgraniczne, dlatego wszystkie państwa członkowskie i nasi partnerzy, a także władze lokalne i organizacje pozarządowe muszą działać z determinacją, wykorzystując wiedzę naukową.Konieczne jest wzmocnienie unijnego systemu wczesnego ostrzegania i oceny ryzyka oraz uproszczenie procedur w celu zapewnienia bardziej skutecznego i szybkiego działania. NPS powinny być w szybszym tempie wycofywane z rynku w UE, a ich produkcja i dystrybucja podlegać sankcjom karnym, tak jak w przypadku narkotyków. Potrzebna jest również znacznie lepsza koordynacja działań podejmowanych przez poszczególne kraje, przy wykorzystaniu najlepszych praktyk i odpowiednich narzędzi EMCDDA, a także poprzez promocję zrozumienia wszystkich zagrożeń związanych z narkotykami i nowymi substancjami psychoaktywnymi pojawiającymi się na rynku. Musimy pamiętać, że ochrona zdrowia obywateli, zwłaszcza młodego pokolenia, jest naszym moralnym i politycznym obowiązkiem.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie stawiania czoła kurczeniu się przestrzeni działania społeczeństwa obywatelskiego w krajach rozwijających się. Idea społeczeństwa obywatelskiego odgrywa ogromną rolę w budowaniu i wzmacnianiu demokracji, obejmuje szerokie spektrum praw człowieka. Kurczenie się przestrzeni działania społecznego jest zjawiskiem globalnym, a jego zwalczanie wymaga jednolitego i konsekwentnego podejścia w stosunkach UE z państwami trzecimi. Niezwykle ważne jest wykorzystanie wszelkich dostępnych instrumentów i narzędzi – także z dziedziny rozwoju i handlu – w celu dopilnowania, by kraje partnerskie wywiązywały się ze zobowiązania do zapewnienia i ochrony praw człowieka.Istotne jest, aby UE czynnie wspierała i propagowała instytucjonalne mechanizmy i inicjatywy wielu zainteresowanych stron na rzecz ściślejszego dialogu oraz tworzenia silniejszych i szerszych koalicji, a także partnerstwa między rządami krajów rozwijających się, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, samorządami lokalnymi i sektorem prywatnym na rzecz warunków sprzyjających działaniom społeczeństwa obywatelskiego.Społeczeństwo obywatelskie to paliwo, które napędza demokrację. Jeśli pozwolimy na pogorszenie jego jakości, odbije się to negatywnie na duchu demokracji jakiegokolwiek państwa. Musimy na to zwrócić szczególną uwagę. Dlatego UE i jej państwa członkowskie powinny dawać przykład, jeśli chodzi o ścisłe przestrzeganie praw podstawowych społeczeństwa obywatelskiego, oraz zwalczać wszelkie negatywne tendencje w tej dziedzinie.

Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie stosunków politycznych UE z ASEAN. Region ASEAN stał się jednym z najbardziej dynamicznych i najszybciej rozwijających się na świecie, w szczególności pod względem ekonomicznym, technologicznym i badawczym. Stosunki UE-ASEAN są kompleksowe i obejmują szeroki zakres sektorów, w tym handlu, inwestycji, rozwoju, spraw gospodarczych i politycznych. Zacieśnienie stosunków handlowych i inwestycyjnych stanowi ważny etap w relacjach pomiędzy ASEAN a UE. Wzmocnienie współpracy międzynarodowej okazać się może istotną alternatywą dla gospodarek europejskich. Dodatkowo sojusz taki stanowić może podstawę szerokiej wymiany doświadczeń technologicznych i edukacyjnych, tworząc zalążek przyszłych strategicznych relacji.Niezwykle istotne jest aktywne wsparcie UE dla pogłębiania integracji z ASEAN, które przyczyni się do odporności i stabilności organizacji w regionie. Wymiana dobrych praktyk w zakresie wielu aspektów bezpieczeństwa, pomoże wzmocnić zdolności regionalne, a w szczególności zacieśnić dialog i współpracę w dziedzinie bezpieczeństwa morskiego, piractwa, walki z przestępczością zorganizowaną, wsparcia współpracy między Europolem i ASEANOPOL-em, walki z terroryzmem, bezpieczeństwa cybernetycznego, bezpieczeństwa klimatu, środków budowy zaufania, dyplomacji prewencyjnej i mediacji, zarządzania kryzysowego i gotowości na wypadek klęsk żywiołowych i pomocy humanitarnej. UE powinna także zintensyfikować dialog polityczny i współpracę w takich obszarach jak prawa podstawowe, w tym prawa mniejszości etnicznych i religijnych.

. ‒ Głosowałem za sprawozdaniem w sprawie nowego europejskiego programu na rzecz umiejętności. Globalizacja i postęp technologiczny zmieniają życie, naukę i pracę ludzi na całym świecie. Brak wystarczających we współczesnym świecie umiejętności jest źródłem zagrożenia bezrobociem, ubóstwem i wykluczeniem społecznym. Europa potrzebuje rzeczywistej zmiany paradygmatu w odniesieniu do celów i funkcjonowania sektora edukacji i rozumienia jego miejsca i roli w społeczeństwie. Przyszłość Europy, jej wzrost i konkurencyjność zależą od umiejętności jej mieszkańców i pracowników. Niezwykle istotne jest pomaganie ludziom w spełnianiu ich zawodowych marzeń i celów oraz w pełnym wykorzystaniu własnego potencjału.Nowy europejski program na rzecz umiejętności to pozytywny krok w kierunku osiągnięcia lepszej równowagi między umiejętnościami, które są niezbędne z punktu widzenia obywateli, rynku pracy i społeczeństwa. Zwiększenie poziomu umiejętności, promowanie umiejętności przekrojowych i znalezienie sposobów na efektywne przewidywanie potrzeb rynku pracy są zatem niezbędne, aby zwiększyć szanse życiowe i wspierać uczciwy, integracyjny i zrównoważony rozwój społeczeństw. Wzmożone inwestowanie w umiejętności jest niezbędne do wzmocnienia konkurencyjności i pobudzania wzrostu. Podnoszenie umiejętności nauczycieli ma również kluczowe znaczenie dla osiągnięcia dobrych wyników w zakresie kształcenia i rozwoju umiejętności i jest warunkiem realizacji programu na rzecz umiejętności.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie stosunków politycznych UE z Indiami. Indie, jako istotny uczestnik stosunków międzynarodowych, stały się znaczącym partnerem UE zarówno na polu politycznym, jak i społeczno-gospodarczym. Solidne podstawy wartościowego partnerstwa powinny opierać się na wspólnych wartościach demokracji, poszanowaniu praw człowieka i pluralizmu oraz na wzajemnym szacunku.Partnerstwo pomiędzy UE a Indiami nie rozwinęło jeszcze w pełni swojego potencjału, dlatego niezbędne jest silniejsze zaangażowanie polityczne po obu stronach, aby uczynić te stosunki bardziej dynamicznymi i cennymi w obliczu wyzwań stojących przed obydwoma partnerami zarówno na szczeblu regionalnym, jak i międzynarodowym.Dzięki szybkiemu rozwojowi gospodarczemu, komplementarnemu koszykowi handlowemu oraz relatywnie wysokiemu stopniu ochrony rynku, Indie są oczywistym partnerem handlowym dla Unii. Istotne jest prowadzenie dalszych negocjacji w celu jak najszybszego zawarcia umowy o wolnym handlu (BTIA) w duchu wzajemności i obopólnych korzyści oraz przy uwzględnieniu norm międzynarodowych, do których przestrzegania obie strony się zobowiązały, w tym norm określonych w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO) i Międzynarodowej Organizacji Pracy. Umowa, mająca zrównoważony charakter względem obaw obu stron, może zagwarantować, że podjęte w niej środki będą korzystne zarówno dla obywateli europejskich, jak i indyjskich z punktu widzenia gospodarczego, społecznego czy politycznego, w tym poprzez zwalczanie ubóstwa i promowanie przestrzegania praw człowieka.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie Turcji. W 1999 r. została ona oficjalnie uznana za kandydata do UE, ale negocjacje ruszyły dopiero w 2005 r. Ostatni rok nie był łatwy dla Turcji, zwłaszcza że w wyniku w wojny w Syrii zalała ją fala uchodźców, musiała borykać się z atakami terrorystycznymi, konfliktami na południowym wschodzie i próbą zamachu stanu.Niemniej jednak przedłużanie stanu wyjątkowego w tym kraju ma nieproporcjonalnie negatywny wpływ na tureckie społeczeństwo, a decyzja o aresztowaniu tysięcy obywateli, dziennikarzy, sędziów i obrońców praw człowieka, dymisji ogromnej liczby urzędników oraz zamknięcia wielu szkół i uniwersytetów wywołuje ogromny niepokój.Największe zastrzeżenia co do członkostwa Turcji w Unii Europejskiej budzą doniesienia o łamaniu praw człowieka i nieprzestrzeganiu zasad demokracji w tym państwie. Ochrona praw podstawowych jest jednym z zasadniczych elementów prawa UE, a ich przestrzeganie jest fundamentem Europy. Proponowany pakiet reform zmieniających konstytucję jest sprzeczny z kryteriami członkostwa w UE, narusza zasadę praworządności w Turcji, sprzeniewierza się prawom człowieka i wolności mediów oraz uniemożliwia skuteczną walkę z korupcją.Turcja jako członek Rady Europy musi wywiązać się ze swoich zobowiązań. Mam nadzieję, że turecki rząd poważnie potraktuje rekomendacje Komisji Weneckiej oraz fakt, że połowa tureckiego społeczeństwa w referendum zagłosowała przeciw zmianom w konstytucji.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie warunków pracy i niepewności zatrudnienia. Rynek pracy jest obszarem o charakterze ekonomicznym, społecznym, kulturowym i politycznym. Czynniki te tworzą warunki do rozwoju pożądanych relacji na rynku pracy, ale także powodują występowanie wielu napięć i problemów takich jak: niepewność pracy, jej niepełny wymiar lub wykonywanie jej na nietypowych warunkach. W istotny sposób warunkują one poczucie bezpieczeństwa w wymiarze socjoekonomicznym. Wpływają na aktualną i przyszłą sytuację życiową i jej subiektywne postrzeganie przez nas wszystkich, a w efekcie na odczuwaną jakość życia.Niepewność pracy jest konsekwencją podejścia pracodawców dążących do osiągnięcia maksymalnych zysków, a tym samym zatrudnienia pracowników w formie, która pozwala zmniejszyć potencjalne obciążenia. W tej sytuacji pracownik ma wyłącznie pozornie możliwość wyboru formy zatrudnienia. Niepewne warunki pracy wywierają długofalowy wpływ pod względem ochrony socjalnej i emerytur, co sprawia, że pracownicy są w większym stopniu zagrożeni ubóstwem i pogorszeniem sytuacji w zakresie przysługujących im praw podstawowych. W związku z tym konieczne jest wprowadzenie kompleksowej polityki, mającej na celu ograniczenie i wyeliminowanie niepewnych form zatrudnienia, a także zapewnienie skutecznej ochrony w miejscu pracy, poprzez pełne i produktywne zatrudnienie, które zapewnia godność, uczciwe wynagrodzenie, bezpieczne miejsce pracy, swobodę wyrażania opinii, równe szanse, równe traktowanie każdej osoby i równouprawnienie płci.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania dotyczącego Serbii. Sprawozdanie w pozytywny sposób ocenia wysiłki Serbii zmierzające do integracji europejskiej i wymienia obszary, w których już trwa proces negocjacyjny z Unią Europejską. Przede wszystkim jest to rozdział 23 dotyczący sądownictwa i praw podstawowych oraz rozdział 24 dotyczący sprawiedliwości, wolności i bezpieczeństwa. Są to obszary, w których Serbia wciąż musi dokonać znaczącego postępu, aby sprostać unijnym oczekiwaniom. Sprawozdanie podkreśla konieczność wzmocnienia prawa, wolności słowa i bezpieczeństwa dziennikarzy oraz ustanowienia nowej agencji odpowiedzialnej za walkę z korupcją.Wiele pozytywnych zmian w Serbii zachodzi w sferze ekonomicznej dzięki restrukturyzacji przedsiębiorstw państwowych i zrównoważeniu deficytu budżetowego. Przygotowane przez Komisję Spraw Zagranicznych sprawozdanie wskazuje na konstruktywne podejście Serbii w kwestii rozwiązania kryzysu migracyjnego. Kraj podjął znaczny wysiłek, aby zapewnić imigrantom schronienie i pomoc humanitarną przy współpracy z Unią Europejską. W Serbii przyjęto plan na rzecz zapewnienia praw mniejszościom narodowym, szczególnie w kwestii dostępu do edukacji, możliwości korzystania z języka, reprezentacji w administracji publicznej i wolności religijnej.W sprawozdaniu zauważa się potrzebę harmonizacji unijnego i serbskiego podejścia do stosunków z Rosją oraz podkreśla się pozytywne kroki podjęte w celu dobrych stosunków z krajami sąsiedzkimi. Konieczne jest zwiększenie zaangażowania na rzecz normalizacji stosunków między Serbią a Kosowem.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii. Macedonia (Była Jugosłowiańska Republika Macedonii) od 2005 roku ma oficjalny status państwa kandydującego do Unii Europejskiej. Jest to jeden z powodów, dla których Komisja Europejska przygląda się zachodzącym w Macedonii zmianom, przede wszystkim w obszarach praworządności, walki z korupcją, przestrzegania praw fundamentalnych, stosunków z krajami sąsiadującymi i działaniem wymiaru sprawiedliwości.Na ścieżce akcesyjnej do Unii Europejskiej wciąż znajduje się przeszkoda w postaci nieunormowanych relacji z sąsiadami. Główny spór toczy się wokół stosowanej przez Macedonię nazwy państwa, która budzi sprzeciw Greków. Ostatnie wydarzenia pokazują, że Macedonia jest w stanie pójść na daleko idące kompromisy w celu przystąpienia do NATO i Unii Europejskiej. Wejście Czarnogóry do Paktu Północnoatlantyckiego i perspektywa przyjęcia Macedonii jako trzydziestego sojusznika to realne działania, które wzmacniają bezpieczeństwo na Bałkanach.Kolejne wyzwania, jakie stoją przed Macedonią, to walka z korupcją, która wciąż jest istotnym problemem, zwiększenie wolności mediów, dbałość o prawa mniejszości: religijnych, etnicznych, seksualnych; w tym przede wszystkim wyeliminowanie wszelkich form dyskryminacji i mowy nienawiści. Mam nadzieję, że podjęte przez społeczność macedońską wysiłki w połączeniu z dobrą wolą wszystkich krajów Unii Europejskiej przyczynią się do postępów na drodze Macedonii do Wspólnoty.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie stawek podatku VAT dla książek, gazet i czasopism. Stawka podatku VAT w znacznym stopniu wpływa na końcową cenę produktu, jaką płaci konsument. Aby ułatwić użytkownikom dostęp do książek, gazet i czasopism, objęto je preferencyjną stawką VAT. Obecna dyrektywa Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nie przewiduje możliwości objęcia preferencyjna stawką VAT książek wydanych elektroniczne, w związku z czym muszą one być opodatkowane wyższą stawką (minimum 15 %) niż książki drukowane (minimum 5 % – taka stawka obowiązuje również w Polsce). Sprawozdanie przedstawia propozycję, której celem jest zrównanie w dół stawek podatkowych dla książek elektronicznych (e-booków).Obecna sytuacja, w której warunki konkurowania między podmiotami są nierówne, hamuje rozwój rynku e-booków. Różnice w stawkach podatkowych na książki drukowane i wydawane elektronicznie sprzyja rozwojowi pewnych patologii. Wśród nich wymienić należy nielegalne ściąganie, kopiowanie i dystrybucję książek elektronicznych. Rozwój technologii nie może być powstrzymywany przez rozwiązania prawne czy podatkowe. Konsument ma prawo wybrać, w jakiej formie chce uzyskać dostęp do treści książki, gazety czy czasopisma, i żadna z tych form nie może być dyskryminowana na rynku poprzez niejednolite stawki VAT.

Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie ustanowienia wieloletnich ram prac Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej na lata 2018–2022. Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) ustanowiona została decyzją Rady w 2007 roku. Celem działania agencji jest zapewnienie pełnego poszanowania praw podstawowych przez instytucje, organy i agencje unijne oraz państwa członkowskie przy podejmowaniu przez nie środków i wyznaczaniu kierunków ich działań. Zadania powierzone agencji obejmują gromadzenie i analizę danych, doradztwo poprzez publikację sprawozdań i opinii oraz współpracę ze społeczeństwem obywatelskim i poszerzanie świadomości w zakresie praw podstawowych. Agencja wykonuje swoje zadania w konkretnych dziedzinach tematycznych, określonych w wieloletnich ramach prac.Z końcem roku 2017 wygasają dotychczasowe ramy prac, ustalone na lata 2013–2017. Dziedziny tematyczne, jakie znajdą się w ramach prac Agencji Praw Podstawowych, to między innymi: prawa dziecka; rasizm, ksenofobia i inne formy nietolerancji; migracja, granice, azyl i integracja uchodźców i migrantów; społeczeństwo informacyjne, w tym w szczególności poszanowanie życia prywatnego i ochrona danych osobowych; dostęp do wymiaru sprawiedliwości oraz ofiary przestępstw; równość i niedyskryminacja, w szczególności ze względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne lub społeczne, cechy genetyczne, język, religię, poglądy polityczne lub inne poglądy, przynależność do mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, niepełnosprawność, wiek, orientację seksualną lub przynależność państwową.

Zagłosowałem za projektem zalecenia w sprawie zawarcia umowy między Unią Europejską, Islandią, Księstwem Liechtensteinu i Królestwem Norwegii, w sprawie mechanizmu finansowego EOG i Norweskiego Mechanizmu Finansowego na lata 2014–2021.Norweski Mechanizm Finansowy oraz Mechanizm Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego (czyli tzw. fundusze norweskie i fundusze EOG) są formą bezzwrotnej pomocy zagranicznej przyznanej przez Norwegię, Islandię i Liechtenstein 16 krajom Unii Europejskiej, w tym Polsce. Norwegia, Islandia i Liechtenstein nie są członkami Unii Europejskiej, ale mimo to, dzięki Porozumieniu EOG, mają one dostęp do jednolitego rynku unijnego, obejmującego wszystkie cztery swobody przepływu, a także związane z nimi obszary polityki. Umowa ta obejmuje długofalowe cele polityczne, powiązane z czterema swobodami: politykę społeczną, środowiskową, ochronę konsumenta oraz szereg pobocznych strategii politycznych. Od czasu podpisania Porozumienia EOG w 1994 r. fundusze pochodzące z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii przyczyniły się do zmniejszenia różnic ekonomicznych między krajami EOG oraz do wzmacniania stosunków dwustronnych pomiędzy krajami darczyńcami a krajami beneficjentami.Polska jest beneficjentem funduszy od 2004 roku; w pierwszym okresie finansowania w latach 2004–2009 otrzymała 528 mln EUR, w latach 2009–2014 – 578 mln EUR, a nowa perspektywa finansowa na lata 2014–2021 to 809 mln EUR dla Polski, z łącznej kwoty 2,8 mld EUR przewidzianej dla 16 krajów objętych finansowaniem w najnowszym budżecie.

. ‒ Głosowałem za przyjęciem propozycji zawartych w sprawozdaniu dotyczącym ograniczenia marnotrawienia żywności i zwiększenia bezpieczeństwa żywności.Aby zrozumieć wagę problemu dotyczącego marnowania żywności i wynikającą z niego konieczność podjęcia kroków zapobiegawczych, trzeba przyjrzeć się zawartym w sprawozdaniu danym liczbowym. Według FAO każdego roku marnuje się 1,3 miliarda ton żywności, co odpowiada około jednej trzeciej całkowitej światowej produkcji żywności. Konieczność ograniczenia marnowania żywności uzasadniona jest oczywistymi względami ekonomicznymi dla gospodarstw domowych i społeczeństwa oraz względami środowiskowymi. Produkcja żywności odpowiada za istotną część emisji dwutlenku węgla do atmosfery, jest energochłonna i wykorzystuje znaczne zasoby wody. Jednak istota obowiązku szanowania żywności i konieczność zapobiegania jej marnowaniu wynika przede wszystkim z zasad etycznych. Jak informuje Światowy Program Żywnościowy, agencja ONZ, 795 milionów ludzi na świecie nie ma dostępu do ilości pożywienia zapewniającej zdrowe funkcjonowanie, a niedożywienie odpowiada za niemal połowę śmiertelności wśród dzieci poniżej piątego roku życia.W związku z powyższym należy podjąć wszelkie możliwe kroki, aby zapobiec marnowaniu żywności w przyszłości, tak aby osiągnąć zamierzone niewiążące cele polegające na ograniczeniu marnowania żywności o 35% do 2025 i o 50% do 2030 roku. Aby realizacja tych planów była możliwa, konieczne będzie między innymi wprowadzenie zwolnień podatkowych dla podmiotów przekazujących żywność oraz odpowiednie informowanie konsumentów.

I voted in favour of the proposal for a report, presented by Mr Nedzhmi Ali. The report focuses on the European Investment Bank programme and main goals of EU policy. The main issues raised in this report are accelerating economic recovery, promoting small and medium-sized enterprises and youth employment. The report calls for enhancing the sustainability of the EIB’s investment policy and focused on continue its efforts to achieve greater EU economic and territorial convergence, by overcome the market and sectoral gaps. Another matter, which is contained in the report, is the importance of transparency, accountability and internal control. These are the prerequisites for improved corporate governance. It is crucial to communicate inherently with public about the activities, project selection and funding priorities of the EIB. The report contains details about first year of implementation of the European Fund for Strategic Investment, which helps to enhance economic role of the EIB and increase its investment capacity. These measures let EIB involve itself in a number of new projects in the real economy: 97 infrastructure and innovation project and 192 SME financing agreement representing a total expected investment of EUR 115.7 billion.

I voted in favour of the resolution on the garment sector. According to the World Trade Organisation, more than 70% of EU textiles and clothing imports come from Asia. Buyers are mostly global brands looking for lowest costs. The consequences usually fall upon factory workers, who must work in very harsh conditions, with lack of safety, low salaries and without any chance to improve their situation. What we observe, is the situation, in which countries like China, Bangladesh, India, Vietnam, Cambodia, Indonesia and many others are competing for which of them will let to exploit its society the most. The ‘flagship initiative’ primarily aimed at preventing danger in factories suggest a series of measures. One of them is that EU Commission should table a binding legislative proposal for a due diligence system. Another proposal is to change clothing labels in the way, that they will make visible ‘the social impact of production’ so the customer could be aware about the sustainability of textile production. I believe that cooperate work of our society will improve the Asian worker’s situation. We have the right and duty to demand the respect for human rights in the factories, that supply our shops.

Głosowałem za decyzją implementacji systemu automatycznej wymiany danych DNA w Słowacji, Portugali, Łotwie, Litwie, Czechach, Estonii, Węgrzech, Cyprze, Polsce, Szwecji, Malcie i Belgii. Możliwość automatycznej wymiany danych między tymi krajami przyczyni się do zwiększenia skuteczności walki z terroryzmem oraz przestępstwami granicznymi. Włączenie powyższych krajów do systemu wymiany informacji przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa Europejczyków i poprawi skuteczność pracy organów walki z m.in. nielegalnym przekraczaniem granicy, przemytem broni, handlem ludźmi. Wejście wymienionych krajów do systemu wymiany danych poprzedziło wypełnienie warunków postawionych przez Radę ds. Wymiaru Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, określonych w Decyzji Rady 2008/615/JHA. Warunki te skupiają się na prawnych rozwiązaniach ochrony danych. Zgodnie z Decyzją Rady 2008/616/JHA przedstawiony został raport oceniający spełnienie tych warunków przez kraje włączane do systemu. Pani Judith Sargentini, sprawozdawczyni raportu, przygotowanego na podstawie kwestionariusza, wizyty ewaluacyjnej i pilotażu, potwierdziła, że powyższe kraje wypełniły stawiane wymagania.

Według szacunków Komisji Europejskiej w samej tylko Polsce z powodu złej jakości powietrza umiera przedwcześnie 44 000 ludzi. Poprawa jakości powietrza jest w Europie niezbędna i aby osiągnąć odpowiedni efekt wymagane są zaawansowane narzędzia prawne.Transport jest jednym z istotnych obszarów, z punktu widzenia jakości powietrza. Dlatego istotne jest, aby wprowadzane na rynek pojazdy spełniały odpowiednie normy spalania i mieściły się w granicach dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń. Istnieją przesłanki aby sądzić, że nie wszystkie wprowadzane na rynek samochody spełniają wymagania stawiane producentom. Sprawą tą zajęła się komisja ds. zapobiegania emisjom w sektorze motoryzacyjnym (EMIS), której zadaniem było zbadanie domniemanych naruszeń lub niewłaściwego stosowania prawa unijnego, w odniesieniu do pomiarów emisji w branży motoryzacyjnej. Efektem prac tej komisji jest szereg zaleceń dla Komisji Europejskiej i państw członkowskich, które przyczynić się mają do poprawy stosowania unijnych ram, dotyczących pomiarów w sektorze motoryzacyjnym.Jednym z kluczowych zaleceń, proponowanych przez komisję jest powołanie komisarza odpowiedzialnego za projekty prawne dotyczące źródeł emisji zanieczyszczeń. Kolejne postulaty komisji to wprowadzenie pakietu przepisów poprawiających jakość testów emisji zanieczyszczeń, oraz możliwość ubiegania się o rekompensaty finansowe przez konsumentów dotkniętych procederem przerobionych urządzeń pomiarowych. Powołanie komisarza i odpowiedniego otoczenia prawnego zapewni konsumentom dostęp do pojazdów spełniających unijne wymogi środowiskowe, a w konsekwencji przyczyni się do poprawy jakości powietrza w Europie.

. – Głosowałem za przyjęciem rezolucji w sprawie skutków konstytucyjnych, prawnych i instytucjonalnych wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony: możliwości oferowane przez traktat z Lizbony. Po wielu latach ciężkiej pracy w 2009 roku Traktat Lizboński wszedł w życie. Dzięki traktatowi z Lizbony narodził się „nowy wymiar” Unii Europejskiej. Wprowadzenie Traktatu stało się przypieczętowaniem naszej europejskiej równości, jedności oraz integralności.Dzisiaj, 8 lat po podpisaniu Traktatu, istotne jest, aby podążać z biegiem czasu i reagować na obecne potrzeby ogółu Unii. Właśnie ta rezolucja jest odpowiedzią na zmieniające się potrzeby Wspólnoty. W sprawozdaniu przewiduje się dostosowanie do instytucjonalnego tworzenia Unii Europejskiej poprzez między innymi ustanowienie europejskich sił zbrojnych, zapewnienie dzielenia się informacjami na poziomie europejskim wśród krajowych organów wywiadowczych. Sprawozdanie uwzględnia również potrzebę zwiększenia wydatków na obronność oraz przewiduje szerszą współpracę z NATO. W sprawozdaniu apeluje się o refleksję na temat niewykorzystanego potencjału Europejskiej Agencji Obrony. Ważne jest, aby wzmocnić polityczne poparcie oraz sposób finansowania dla EAO, ponieważ jest to bardzo ważna instytucja unijna. Bardzo cieszy mnie fakt, że Unia Europejska idzie z biegiem czasu i odpowiednio reaguje na zmieniające się wyzwania i zagrożenia.

. – Głosowałem „za” w sprawie rezolucji dotyczącej swobodnego przemieszczania się obywateli Unii na terenie Wspólnoty. W związku z napływającymi petycjami odnoszącymi się do problemu swobodnego przemieszczania się obywateli Komisja Petycji zleciła Parlamentowi sprawdzenie realnych przeszkód w dostępie do prawa do swobodnego przemieszczania się oraz pobytu obywateli na terenie Wspólnoty. Ważne jest, aby obywatelom i ich rodzinom przebywającym w innym państwie unijnym zapewnić ochronę socjalną oraz dostęp do systemu zdrowotnego.Kolejnym istotnym aspektem jest standaryzacja uznawania kwalifikacji zawodowych oraz dyplomów akademickich. Ten aspekt jest ważny, gdyż obecnie coraz więcej obywateli kształci się w zagranicznych uczelniach. Kluczowe jest zapewnienie uznawalności kwalifikacji zawodowych w państwach członkowskich.Przedstawiona rezolucja wzmacnia ochronę praw konsumenckich na terenie całej Unii Europejskiej. Jest to bardzo istotne, ponieważ coraz częściej korzystamy z usług na rynku międzynarodowym. W związku z otwartym rynkiem pracy rezolucja również wzywa do lepszej koordynacji ram podatkowych UE w celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania i zapobiegania dumpingowi fiskalnemu.Z zadowoleniem przyjmuję utworzenie elektronicznego systemu wymiany informacji (EESSI), którego celem jest pomoc organom administracyjnym w szybkiej wymianie informacji na terenie UE. Żyjemy w czasach o wzmożonym ruchu migracyjnym, dlatego jako Wspólnota powinniśmy troszczyć się o dobro wszystkich obywateli i zapewnić im sprawiedliwe warunki. Wierzę, że przedstawione rozwiązania będą pomocne obywatelom korzystającym w pełni ze swobodnego przemieszczania się.

Głosowałem za przyjęciem programu “Kreatywna Europa”. Program ten od lat wspiera kreatywnych obywateli oraz pozyskuje nowych odbiorców europejskiej sztuki. Głównymi celami programu są promocja europejskiej różnorodności kulturowej i dziedzictwa, budowanie kompetencji profesjonalistów, rozwój publiczności dla odbioru europejskich dzieł m. in. poprzez zwiększanie dostępu do kultury i utworów audiowizualnych. Dzięki istnieniu „Kreatywnej Europy” przez lata wiele utalentowanych oraz kreatywnych Europejczyków uzyskało wsparcie finansowe, które umożliwiło im dalsze działania. Obecnie w ramach programu występują dwa podprogramy: kultura oraz media.Uważam, że dotychczasowa forma programu powinna zostać zachowana a państwa członkowskie powinny przyczynić się do zwiększenia budżetu dla programu „Kreatywna Europa”. W kwestiach budżetowych istotne jest, aby ułatwić beneficjentom programu dostęp do finansowania oraz rozszerzenie płatności ryczałtowych. Przez wiele lat cieszymy się owocnymi sukcesami programu, dlatego uważam, że należy kontynuować jego działania oraz wspierać obywateli w tej słusznej idei.

Głosowałem za przyjęciem rezolucji dotyczącej programu „Europa dla Obywateli”.Głównym celem programu jest promowanie obywatelstwa europejskiego, poznawanie historii, różnorodności narodów europejskich oraz poprawa świadomości obywatelskiej. Jest to bardzo istotna inicjatywa zwarzywszy na obecną sytuację w Europie i spore zagrożenie ze strony eurosceptyków. W związku z rosnącym zagrożeniem powinniśmy kłaść jeszcze większe naciski na edukacje społeczeństwa oraz promocje inicjatyw europejskich.Obecnie zaobserwowano zwiększoną aktywność obywateli, którzy co roku wykazują coraz większe zainteresowanie programem. W ramach funduszy unijnych wsparcie finansowe mogą uzyskać instytucje kulturalne, badawcze, organizacje pozarządowe, jak i również samorządy. Dzięki takiemu wsparciu możemy wspierać różnorodne działania, które na celu mają promowanie integracji europejskiej. Program ten pozwala na twórczą wymianę doświadczeń oraz budowanie wspólnych więzi pomiędzy obywatelami Unii.Niezmiernie cieszy mnie fakt, że polscy obywatele biorą aktywny udział w tworzeniu programu „Europa dla Obywateli” i coraz więcej projektów na wysokim poziomie uzyskuje wsparcie finansowe z budżetu tego programu. Niestety ubolewam nad faktem, że aż o 14 % nastąpiło zmniejszenie nakładów finansowych na działalność programu w porównaniu z poprzednią edycją. Liczę, że w krótkim czasie nastąpi zmiana i zostaną zwiększone fundusze unijne na tak szczytną inicjatywę.

Zagłosowałem za propozycją pani Macovei. Od blisko 30 lat Europejczycy cieszą się swobodnym przemieszczaniem w ramach strefy Schengen. Układ ten zdecydowanie wzbogacił życie Europejczyków, umożliwiając im nieograniczone poruszanie się na terenie krajów należących do układu Schengen. Swobodny przepływ osób przyczynił się do wzmożonego ruchu turystycznego, poprawił handel międzynarodowy, a przede wszystkim dał Europejczykom poczucie jedności. Poza ogromną wartością dodaną, jaką przyniosła strefa Schengen, pojawiły się również nowe wyzwania, naprzeciw którym musimy stanąć. W związku z narastającym zagrożeniem terrorystycznym w krajach należących do strefy Schengen konieczne jest wprowadzenie środków, które zagwarantują bezpieczeństwo obywatelom. Przedstawiona przez panią Macovei propozycja zamierza zobowiązać państwa członkowskie do przeprowadzania systematycznych kontroli osób korzystających z prawa do swobodnego przemieszczania się na mocy prawa unijnego, czyli obywateli europejskich w momencie przekraczania granicy zewnętrznej (zarówno przy wjeździe, jak i wyjeździe) strefy Schengen, przy wykorzystaniu odpowiednich baz danych, w celu sprawdzenia, czy osoby te nie stanowią zagrożenia dla porządku publicznego i bezpieczeństwa wewnętrznego. Obowiązek ten miałby zastosowanie do wszystkich granic zewnętrznych na granicach powietrznych, morskich i lądowych. Uważam, że takie rozwiązanie zdecydowanie poprawi bezpieczeństwo obywateli UE.

Jednym z priorytetów Unii Europejskiej jest poszerzanie Wspólnoty o nowe kraje członkowskie. Dla nas Europejczyków bardzo istotna jest integralność oraz jedność. W naszym kręgu kulturowym te wartości towarzyszą nam od lat. Dlatego uważam, że zwłaszcza w tych czasach, gdzie nasza integralność została zagrożona przez eurosceptyków powinniśmy być jeszcze silniejsi i wspierać kraje ubiegające się o członkostwo w Unii Europejskiej. Bośnia i Hercegowina jest na dobrej drodze, jednakże wciąż potrzebne jest kontynuowanie dotychczasowej pracy nad wdrażaniem reform, zwłaszcza w obszarach instytucjonalnym oraz społeczno-ekonomicznym. Niezbędna jest również reforma sądownictwa, aby uzyskać narzędzia do walki z korupcją w sądownictwie, jak również we wszystkich sektorach administracji publicznej.Chciałbym podkreślić jak ważne są dotychczasowe zmiany w kraju, natomiast, wciąż potrzebny jest duży nakład pracy do osiągnięcia poprawy standardów życia wszystkich obywateli Bośni i Hercegowiny. Niestety, wciąż pojawiają się przejawy łamania praw człowieka, co budzi w nas ogromny niepokój. Ważne jest aby utrzymać tempo reform, ale równocześnie ubolewam, że wspólne wysiłki reformatorskie nadal są utrudnione przez podziały etniczne i polityczne.

Głosowałem za w sprawie rezolucji dotyczącej realizacji programu Erasmus+.Blisko od 30 lat program Erasmus daje możliwość młodym poszerzania swojej wiedzy oraz umiejętności. Nauka w partnerskiej uczelni zagranicznej poprawiła atrakcyjność młodych na rynku pracy oraz poszerzyła horyzonty młodym ludziom. W 2014 roku program Erasmus+ zastąpił inne programy takie jak np. Sokrates czy Leonardo Da Vinci i połączył je w jeden pod nazwą Erasmus+ było to bardzo dobre rozwiązanie. Wchłonięcie tych programów pod bardziej rozpowszechnioną nazwę Erasmus+ dało większą świadomość obywatelom co przyczyniło się do zwiększonej mobilności.W ubiegłym roku blisko milion osób skorzystało z funduszy europejskich i wzięło udział w 18 tys. programów realizowanych w ramach programu Erasmus+. Jest to ogromny sukces, dlatego uważam, że należy kontynuować dalsze działania oraz przeznaczyć więcej nakładów finansowych, jak również ułatwić procedury informatyczne oraz stworzyć bardziej przyjazny system. Ważne jest, aby budować świadomość obywatelską oraz kształcić beneficjentów. Bo przecież pamiętajmy, że człowiek jest najlepszą inwestycją.

Głosowałem za przyjęciem rezolucji dotyczącej wprowadzenia wspólnych zasad dla importu materiałów tekstylnych z niektórych państw trzecich, które nie są objęte umowami dwustronnymi. W związku z rosnącym importem produktów tekstylnych uważam, że przedstawiona rezolucja będzie miała pozytywny skutek i ułatwi importerom procedury administracyjne, co przyczyni się do poprawy handlu z krajami trzeciego świata nieobjętymi umowami dwustronnymi.Komisja zaproponowała zniesienie autonomicznych kontyngentów na przywóz wyrobów włókienniczych pochodzących z Białorusi. Z uwagi na ograniczone wykorzystanie autonomicznych kontyngentów na przywóz wyrobów włókienniczych i odzieży pochodzących z Białorusi Komisja Europejska zakłada, że usunięcie tych limitów będzie miało ograniczony wpływ na handel na terenie Unii Europejskiej. Dodatkowo Komisja zaproponowała, aby skorygować błędne kody CN i przedstawić oficjalne nazwy Republiki Białorusi i Republiki Ludowo-Demokratycznej Korei.Kolejnym celem uchwały jest ułatwienie procedur administracyjnych poprzez wydłużenie okresu ważności zezwoleń na przywóz z sześciu do dziewięciu miesięcy. Zaproponowano 15 poprawek technicznych, wszystkie z nich zostały przyjęte i będą wspierane przez Radę. Ponadto Komisja przyjęła trzy dodatkowe zmiany o charakterze politycznym w preambule. Zmiany te mają na celu zaproponowanie ostrożnego podejścia do rozwoju sytuacji politycznej w zakresie praw człowieka na Białorusi. Rada zgodziła się i zaakceptowała te 18 poprawek. Pamiętajmy, że tego rodzaju porozumienia są początkiem dobrej współpracy z innymi państwami trzecimi.